Long time no read...

4 oktober 2016 - Chiclana de la Frontera, Spanje

Hallo daar lieve mensen!! Que tall? Het is weer even geleden dat ik een blogje de wereld in heb gestuurd, maar dat is absoluut niet omdat ik me verveel hoor :). Het leven gaat hier op dit moment gewoon zijn gangetje, al hebben we sinds vorige week maandag een nieuwe inwoner in de groep, Michael.. We zijn nu een week verder, hij heeft ondertussen zijn eerste stagedagen erop zitten en begint ook langzaam te wennen aan de Spanish way of life. 

Vorige week en deze week heb ik het geluk dat ik op de endoscopie mee mag lopen, ik weet zo even niet meer of ik dat in het vorige blog al had vermeld, maar dat is zo lang geleden, dat weet je vast niet meer, ik niet in ieder geval. 

De endoscopie is een kleinschalige afdeling, op een dag werkt er 1 dokter en 2 verpleegkundigen) wie de colonscopie en gastroscopie uitvoeren. Een colonscopie komt neer op het bekijken van de binnenkant van de darmen doormiddel van een 1,60 meter lange kabel met een lampje (het is heel donker daarbinnen) en camera in de kop. Deze kop is beweegbaar doormiddel van een door de dokter bestuurde joystick (ik heb er echt even geen ander woord voor). Het doel is om poliepen op te sporen en direct weg te halen of andere zaken op te sporen die niet in de darmen thuis horen. Wanneer de lengte van de camera het toelaat is het voor de dokter ook nog mogelijk om een stukje de dunne darm in te gaan.. 

De gastroscopie is eigenlijk exact hetzelfde maar dan via de mond om tot op de maag te kunnen kijken en eventueel daar of onderweg weefsel weg te nemen voor onderzoek.

Nu heb je een klein beetje een beeld van wat ik daar zoal zie, ik zal niet te veel in de details treden voor het geval iemand zit te eten tijdens het lezen, maar interessant kan ik het allemaal zeer zeker noemen! Wat voor de patient wel zo prettig is, is dat wanneer je 1 van deze scopiën ondergaat je volledig onder een roesje gaat, via het infuus wordt een middel ingespoten (propofol) die je binnen 45 seconden volledig plat krijgt, in samenwerking met een kalmerend middel (midazolam) en een pijnstillend middel (fentanest) schijnt dit een heel erg prettig middel te zijn na het wakker worden. De mensen die ik engels hoor spreken voelen zich in ieder geval bovengemiddeld gelukkig en blij, wat ik toch wel bijzonder vind nadat een slang van 1,6 meter een uitgang tot ingang heeft benoemd...

Mijn bijdrage op de afdeling bestond in eerste instantie tot het begeleiden van de patient van de ene kamer naar de andere, bed schoonmaken en opnieuw opmaken, medicatie voorbereiden, infuussystemen klaarmaken voor de dag, een beetje dat soort zaken. Maar sinds afgelopen vrijdag mag ik me ook bezig houden met het toedienen van de medicatie, lees het platspuiten van de patiënt, vitale functies controleren tijdens de behandeling (te veel propofol en het hart zou wel eens eigenwijs kunnen worden) en ik wordt bij bijna elke patiënt erbij gehaald om te oefenen met het infuusprikken, mede door het gebruik van een ander naaldje maar waarschijnlijk ook door te veel druk die ik op mezelf leg wil dat helaas nog niet heel erg lukken. Gelukkig mag ik het ondanks de meerdere mislukte pogingen het blijven proberen met de woorden: no worries, no worries... 

Het zijn lieve mensen daar, wanneer je aangeeft wat je wilt helpen ze je met alle plezier, ook al spreken de verpleegkundigen bijna geen engels. De dokter spreekt Engels redelijk goed, dat is me er trouwens ook een hoor, gisteren bijvoorbeeld, was de slang van het endoscopie apparaat te kort om echt tot in het lichaam te komen waar hij wilde komen, na veel duw en trek werk vraagt hij doodleuk of ik nog een stukje tube extra voor hem heb omdat de slang te kort is (1,6 METER MENSEN!!)  ik denk wablief...

Ook heb ik vandaag van hem geleerd wat je moet zeggen wanneer iets perfect is, als voorbeeld in temperatuur (er was een discussie gaande of de airco aan of uit moest, de een had het warm, de ander had het koud) ik had het gwn normaal, goed, niet warm niet koud.. Ik geef dat dus aan, krijg ik te horen dat de lokale Spaanse uitdrukking voor die staat van perfectie "puta madre" is.. Nu weet ik niet hoe het met jullie Spaans is, het duurde ook heel even voor het kwartje bij mij viel, maar madre betekent iets als moeder en puta mag je zelf opzoeken... dit komt dus uit doktoren hier, geweldig mooi toch! Volgens mij denken ze nog steeds dat ik niet weet wat het betekent want later kreeg ik nog te horen dat ik dit alleen mag zeggen tegen close friends... ;-)

Ik heb alweer genoeg verteld over stage, vind je niet? Misschien nog interesse in wat andere dingetjes?

Afgelopen Zondag bijvoorbeeld zijn we wezen BBQen bij de contactpersoon die hier soms een beetje ons moedertje speelt, onze vertaler is en de tussenpersoon is tussen ons en de huurbaas. Uiteindelijk zijn we daar met 10 studenten wezen eten, erg gezellig maar een muggen!! We zijn allemaal he-le-maal lek gestoken, een jeuk dat we hebben, bwuh.. Sommigen van ons krijgen ook echt enorme plekken op de benen, soms zelfs zo groot dat ze je hele kuit in beslag nemen.. Gelukkig hoor ik daar niet bij :).

Ik heb wat foto's toegevoegd van de endoscopie ruimte en wat andere foto's, van de week waren we namelijk op het strand en daar stond me een wind! Heerlijk! De zee werd ook echt hoog opgegooid, geweldig hoge golven! Erg mooi om te zien en mee te maken :)

Ik zie dat ik alweer heel wat te lullen heb gehad, ik zal het dus voor nu maar even lekker kort houden, ik ga jullie een hele fijne werk/stage week wensen en ik zeg 

Hasta Pronto!

Foto’s

3 Reacties

  1. Frits:
    5 oktober 2016
    Ik kom naar Spanje. Deze slang werking kan hier zonder roes.
  2. Gertwan:
    6 oktober 2016
    Erg leuk weer. En voor die doktoren Dickos Caballos. Is alleen voor de doktoren
  3. Frits:
    7 oktober 2016
    Je ma zegt: Wat was je weer gezellig aan de babbel. Ik geniet ervan.
    Adios Constantijn.