Dagje Sevilla: vast in de lift!

Hola amigo's y amiga's! Como estas? Total bien? Muy bien! 
Hier Tio Tino met weer een nieuw reisblog!

Daar zijn we alweer twee weken doorgeschoven op de jaarkalender. Het einde van 2016 nadert alweer snel.. De tijd lijkt echt voorbij te vliegen. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik wel even na moet denken waar ik dit blog mee moet beginnen, er is weer zoveel dat ik zou willen delen en vertellen!

Ik zal maar beginnen met de regen. Vanuit Nederland heb ik aardig wat bezorgde berichtjes gekregen aan de hand van nieuwsberichten dat het qua regen hier een beetje uit de hand liep. Nu is er bij ons inderdaad een godsgruwelijke hoeveelheid regen uit de lucht komen vallen. De ergste buien sinds 1989 volgens de berichten. Maar de nieuwsberichten geven mij het gevoel dat we toch zijn ontsnapt aan de waterval die rond Malagá naar beneden is komen vallen. Close call zoals dat heet.. Nu scheelt het ook dat wij zo'n beetje op het hoogste punt van Chiclana de la Frontera wonen, waardoor al het water bij ons vandaan stroomt, dus hoe groot de schade bij ons uiteindelijk is geweest kan ik alleen maar zien aan de ondergelopen akkers en een drietal huizen in de buurt waar de voorgevel voor een deel op straat is komen te liggen. 

In de naweeën van deze buien zijn we als groep naar Sevilla gegaan voor 1 hotelovernachting, om een volle dag door Sevilla te kunnen lopen. Speciaal voor deze gelegenheid heb ik toch maar een plu aangeschaft, wat uiteindelijk geen overbodige luxe is geweest. De ochtend begon droog, maar naarmate de middag vorderde begonnen ook nu de regenwolken zich weer te laten zien. Gelukkig kent Sevilla genoeg winkels om in te schuilen, waar met name de dames natuurlijk erg blij mee waren.. Uiteraard konden de vrouwen in groepsverband het niet laten om mij in een kledinghokje te drijven. Wat uiteindelijk volgt is dat ik in volledig nieuwe kledingstijlen ben gehesen terwijl de een na de andere kledingstuk uit de winkel wordt geplukt. Na flink wat kritische blikken kreeg ik uiteindelijk toestemming om kledingstukken te kopen die je terug vind in de foto's.. Maar dan moest ik het zelf ook willen natuurlijk... Mooie, gezellige tijden, meer kan ik er echt niet over zeggen! 
Tussen alle winkels door hebben we ergens bij een ijssalon een lekker (echt heel erg lekker) ijsje gehaald, gewoon omdat het kan. 

Nu ga ik toch weer even terug de tijd in, naar de avond ervoor om precies te zijn. Nadat we een bus/trein/voetreis van ongeveer 2,5 uur hebben gemaakt komen we bij ons hotel aan. Nadat we ons opgefrist hebben stappen we met z'n allen de lift in naar beneden. Vlak nadat ik als laatste de lift in stap hoor ik een harde klap achter me, van ijzer op ijzer.. Een blik zei me gelijk dat we een klein probleempje hadden. Deze lift bestond uit 2 deuren die tegelijkertijd dicht horen te gaan. Een binnendeur en een buitendeur. Nu is de buitendeur op de 1 of andere manier met een noodgang dichtgevallen terwijl de binnendeur open bleef staan. Deze begint vervolgens tergend langzaam dicht te schuiven, tot ongeveer 10 cm voor hij echt dicht zit waarna hij in het zelfde tempo weer open schuift. . Het volgende half uur blijft de deur dit ritueel herhalen terwijl wij dus geen kant meer op kunnen, want de buitendeur is wel in het slot gevallen. Gelukkig wisten we de nood bel snel te vinden, waarna natuurlijk de nodige selfies volgen! Een goed begin van een geslaagd weekendje zullen we maar zeggen.. ;-)

En dan de stage weer. Ik heb weer twee weken endoscopie in het vooruitzicht, een leuke afdeling met een klein, gezellig team. Een afdeling waar ik veel kan oefenen met het plaatsen van een infuus, iets wat ik nog graag veel doe. Helaas kan ik over de afdeling verder weinig spannends vertellen op dit moment (voor de patiënten natuurlijk alleen maar goed nieuws) maar daar hoop ik jullie een volgende keer blij mee te maken! 

Voor nu begint het vooruit kijken naar kerst en oud en nieuw. Voor het eerst ben ik rond deze dagen in een ander land. Bijzonder zal het vast worden maar toch kijk ik erg uit naar 30 December, wanneer Lisette weer uit het vliegtuig stapt om met mij samen oud en nieuw te vieren in Gibraltar. Dat is iets waar ik echt enorm naar uit kijk, want al is ze nog niet zo heel erg lang geleden hier geweest, het voelt toch anders. En dan, wanneer de kerst voorbij is en het nieuwe jaar is gestart  kan ik me langzaam klaar gaan maken voor de eerste twee praktijk examens die gaan bepalen of ik uiteindelijk mijn diploma ga krijgen. Weet je wat dat betekent? Dat het einde in zicht is!! 
Hier in Spanje weten ze trouwens kennelijk hoe ze de juiste sfeer moeten creëren. Zoals je aan de foto's kunt zien die ik vandaag heb toegevoegd hebben ze het centrum erg leuk verlicht, ik denk echt dat wij daar in Nederland nog flink wat van kunnen leren! Het ziet er echt heel erg gezellig uit, een echte sfeermaker.. Vanavond ga ik met m'n fotocamera een rondje door de stad maken, deze zal ik dan ook spoedig toevoegen zodat je een mooie indruk krijgt hoe het eruit ziet, elke straat is namelijk weer anders verlicht! 

Tot slot gisteravond nog een bijzonder leuk tv avondje gehad met veel kickboks wedstrijden.. Helaas eindigde de match die de klapper moest worden vroegtijdig, maar tegelijkertijd kijk ik nu al uit naar de rematch! 

Voor nu zeg ik adios amigo's en ik ga jullie snel weer spreken!

Als afsluiter voeg ik weer een paar aftelklokjes toe: 
Vertrek naar Spanje: alweer 96 dagen geleden.
Christmas day: 14 dagen.
Aankomst Lisette in Spanje: 19 dagen.
Vertrek naar Gibraltar: 19 dagen.
Oud&Nieuw: 20 dagen.
Vertrek naar Malagá: 21 dagen.
Vertrek naar Nederland: 60 dagen.
​Suikeroom Constantijn: 53 dagen.
En nog maar 44 dagen en deze jongeman heeft alweer 10 000 dagen op zijn levensteller staan... Ouwe bok..