Een prachtig uitje met nog veel moois in het voorruitzicht

4 november 2016 - Gibraltar, Gibraltar

Ja ja, het weekend staat alweer voor de deur. Ik ben niet heel consequent in het plaatsen van een blog, maar ik heb nu toch een mooi verhaal, dat kan gewoon niet wachten!

Een kleine toevoeging... Ik zie dat Facebook een prachtige foto van een brood"je" hamburger laat zien.. Buiten het feit om dat dit mijn avond eten was laat dit zeer weinig zien van Gibraltar, dus snuffel gerust rond tussen de foto's ;)

Voor het schrijven van dit blog heb ik eerst een big load of pictures ge-upload, deze vind je elders op de pagina. Deze foto's schetsen ruwweg het beeld dat Lisette en ik vanaf nu bij ons dragen over Gibraltar! Maar voor ik daarover ga schrijven wil ik eerst even vertellen dat het echt, echt heel fijn is om na 8 weken je meisje weer in je armen te sluiten! Natuurlijk kon ik de weg rondom het vliegveld niet goed vinden waardoor een mooie ontmoeting alweer veranderde in een bel/app- en zoektocht naar elkaar, maar uiteindelijk bleken we beiden in de zelfde hal te staan zonder het van elkaar te weten.. Een heerlijke knuffel is natuurlijk de eerstvolgende stap! Wat voelde dat geweldig!

Een ritje naar huis volgt. Na 2 maanden geen auto te hebben gereden moet ik eerlijk zeggen dat het heel even wennen was om weer achter het stuur te kruipen, zeker met de Spaanse rijstijlen hier. Aan de andere kant was het ook wel weer erg leuk om te rijden! Een gloednieuwe fiat punto 1.2 kreeg ik mee, met nog geen 10.000 op de teller rook hij zelfs nog nieuw.

Met deze auto zijn we de dag erna, 1 November, met 4 personen richting Gibraltar gereden, Michelle en Bart maakten handig gebruik van het feit dat wij die kant op zijn gaan rijden. Na een gezellige, wilde autorit (die wegen zijn soms echt niet te geloven) zijn we uiteindelijk bij de grens naar Gibraltar aangekomen. Nadat we de auto in een parkeergarage hebben neergezet zijn we lopend de grens over gegaan, wat echt prima te doen is. Daar zijn we, na het wisselen van wat euro's naar ponden, in de bus naar het centrum gestapt waarna onze wegen zijn gaan scheiden. Ik ben eigenlijk vrij direct met Lisette met de bus naar de kabelbaan toe gereden die ons de rots van Gibraltar op zou helpen. 

Na een kort maar erg krap ritje, we werden als vee de kabelbaan in geperst, kwamen we boven aan, midden tussen de apen. Echt heel erg leuk om te zien en mee te maken! Na een paar hele leuke momenten met de aapjes, waaronder een heel romantisch momentje tussen mij en een aap, hij pakte zelfs mijn hand vast, zijn we gaan lopen. Op zoek naar de mediterranean steps, een pad dat mooie uitzichten beloofde. Nou, die uitzichten kregen we! Maar holiklere wat een eind om te lopen zeg, dan kom je er pas achter waarom men een kabelbaan naar de top heeft gebouwd. Uiteindelijk, na een non-stop wandeling van meer 3,5 uur kwamen we weer onderaan de berg aan en konden we op zoek gaan naar wat leuke winkeltjes en een mooi plekje om te eten. Vanuit de pub waar we zijn gaan zitten hadden we mooi uitzicht op een oud cruiseschip die is omgebouwd tot hotel en casino, zoals te zien is op een van de foto's. 

Uiteraard moesten we hier dus nog even een kijkje nemen, daar hebben we geen spijt van gehad! We hadden nog 50 pond over, op zich geen klein bedrag. Maar na een paar keer roulette stond dat bedrag ineens op 120 pond! Nou, je kunt je voorstellen dat wij heel snel weer naar buiten zijn gelopen! Helaas hebben we die ponden nog niet in kunnen wisselen, Kennelijk heeft men in Gibraltar geen zin om mee te doen aan de Spaanse tijden, waardoor alle winkels e.d. al dicht waren. Dus wie weet moeten we nog een keer terug om de ponden terug te wisselen naar euro's... ;-)

Na al deze avonturen zijn we uiteindelijk met z'n vieren weer bij elkaar gekomen, het werd toch langzaam weer tijd om de auto op te zoeken.. Na een kort ritje van 1,5 uur konden we uitgeput op bed neerploffen.

Nu, 2 dagen later, voel ik de spierpijn van de mediterranean steps nog.. Gelukkig heb ik een hele lieve vriendin die fysiotherapie studeert.. En die mij wel even wilde masseren.. Kennelijk hoort liefde soms pijn te doen... Maar het is het allemaal meer dan waard geweest!

Gibraltar... Mooie herinneringen..

Het volgende blog kan ik schrijven over Sevilla, vanaf morgen t/m maandag ben ik daar met Lisette te vinden, dus als je je verveeld... Kom gezellig langs!

Foto’s

3 Reacties

  1. Frits:
    5 november 2016
    Mams zegt:
    Over Gibraltar gesproken: Heb ik nu pech of geluk dat ik het verschil niet zie tussen jullie en het aapje.
    HA HA HA. Heb maar veel plezier samen.
  2. Miranda:
    9 november 2016
    Leuk man aapjes,en 2 lovebirds weer samen ook leuk. genoten dus?? have fun in Sevilla xx
  3. Janet Leijser:
    14 november 2016
    super leuk om te lezen.